وهاب (اسم الله)

وهّاب یکی از اسماء الله الحسنی است که در قرآن کریم 3 بار به آن اشاره شده است:

رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ.
قالَ رَبِّ اغْفِرْ لي‌ وَ هَبْ لي‌ مُلْكاً لا يَنْبَغي‌ لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ.
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزيزِ الْوَهَّابِ.

معنای وهاب

وهاب صیغه مبالغه است از ریشه (وهب) و به معنای کسی است که زیاد اموالش را به دیگران می بخشد.

و خداوند را وهاب گویند زیرا نعمتهای فراوانی را به بندگان می بخشد.

مجمع البحرین, فخر الدين طريحى, تهران, كتابفروشى مرتضوى, چاپ: سوم,1375 ش

لسان العرب, محمد بن مكرم ابن منظور, بيروت: دار صادر, چاپ سوم,1414 ق